Scenografia:
Na scenie niby tapczan (np. dwa wąskie materace przykryte narzutą, poduszki), stolik, trzy krzesła, mała ławeczka lub kolejne dwa krzesła (w jednej z ostatnich scen musi usiąść na scenie sześć osób), półka z książkami, na ścianie plakaty – przyklejone, np. na kartonie, tak by na odwrocie można było przygotować inny element dekoracji, reprodukcjestarych obrazów lub zdjęć w złotych ramkach), stolik przykryty obrusem, pod nim schowane naczynia do innej sceny, na nim wazonik z różą (może być sztuczna).
Występują:
Róża (strój: długa podomka z kapturem, elegancka sukienka, kokarda, kilka papilotów); Babcia (strój: dowolny, można dodać okulary, korale); Mama (strój: elegancka dłuższa suknia lub elegancka bluzka i dłuższa spódnica, włosy upięte w kok); Służąca (strój: ciemna sukienka, mały biały fartuszek); Dąbrowscy (elegancko
ubrani) – tylko się pojawią, nie mają roli do nauczenia; Tata (strój: garnitur/spodnie, marynarka, jasna koszula, mucha).
Inne rekwizyty:
telefon komórkowy, lektura, lampy (świeczki na baterie), krótkie nagranie współczesnego przeboju i melodii popularnej na początku XX w.
Czas trwania:
10-15 minut (w zależności od tego, jak szybko zmienia się wystrój sceny i odbywa się wchodzenie i wychodzenie gości, czytanie itd.).
