Przebieg zajęć:
- Prowadzący rozpoczyna rozmowę na temat stereotypów myślenia – czym są stereotypy, czego lub kogo dotyczą, czy to jest pozytywne zjawisko, czy uczestnicy ulegają takim stereotypom myślenia, a jeżeli tak, kto lub co jest tego przyczyną.
- Prowadzący inicjuje burzę mózgów na temat wiedzy uczestników o muzułmanach – co o nich wiemy, czy znamy podstawowe założenia ich religii, ich obrzędy, obyczaje, skąd pochodzi ta wiedza bądź gdzie możemy się tego dowiedzieć. Jak są przedstawiani muzułmanie w mediach? Prowadzący zapisuje te informacje na dużym arkuszu papieru podzielonym na trzy części: I Wiara, II Obrzędy, obyczaje, III Źródła informacji.
- Prowadzący czyta pierwszy fragment książki (s. 38) o tym, co Shadi czytała w gazetach i słuchała w telewizji (od słów: „Podniosłam gazetę […]”, do: „Wiadomości robiły z nas potwory […]”).
- Prowadzący umieszcza na wcześniej wykorzystywanym arkuszu zdjęcie muzułmańskiej dziewczyny w hidżabie. Rozdaje kartki samoprzylepne i prosi, by każdy wpisał uczucia Shadi po przeczytaniu i wysłuchaniu wiadomości (na jednej kartce jedno uczucie).
- Prowadzący czyta wszystkie uczucia i pyta, jak czułby się każdy z uczestników, gdyby wysłuchał lub przeczytał tak negatywne stwierdzenia o swojej religii, przekonaniach czy narodowości.
- Prowadzący rozpoczyna dyskusję o tym, czy takie informacje w mediach są zdaniem uczestników prawdziwe (a jeżeli tak, to dlaczego i skąd ta pewność), czy może są to tylko stereotypy przekazywane przez dziennikarzy, czy nie propagują one nienawiści, czy powinna być jakaś cenzura etyczna w przekazywaniu wiadomości, do czego może doprowadzić taki przekaz.
- Prowadzący czyta drugi fragment książki (s. 190-191) od słów: „Ostatnio FBI (…)”, do: „(…) byliśmy gotowi pożreć się żywcem”.
- Prowadzący dzieli klasę na cztero-, pięcioosobowe zespoły. Rozdaje kartki z bloku i mazaki i prosi, by każdy zespół stworzył plakat przedstawiający konsekwencje braku akceptacji i stereotypowego myślenia (mogą być na nim elementy graficzne i hasła).
- Przedstawiciel każdej grupy omawia plakat swojej grupy.
- Prowadzący zbiera wszystkie plakaty, wiesza je na tablicy lub ścianie i prosi, by wszyscy się z nimi zapoznali.
Podsumowanie zajęć – dyskusja o tym, dlaczego nie powinniśmy kierować się wyłącznie stereotypami myślenia przekazywanymi nam przez innych oraz dlaczego powinniśmy się starać zdobyć jak najwięcej informacji na temat kogoś, o kim chcemy wyrobić sobie opinię.