PRZEBIEG SPOTKANIA:
- Rozpoczęcie zajęć. Po przywitaniu prowadzący zadaje pytanie w celu wprowadzenia uczniów w tematykę zajęć: „Co czujesz w tej chwili?”. Uczniowie dostają kolorowe kartki samoprzylepne, na których zapisują, co czują w tej chwili. Wybierają kolor, który im odpowiada, zapisują uczucie i przyklejają do arkusza papieru zawieszonego na ścianie lub tablicy. W zależności od tego, co pojawi się na tablicy, wspólnie grupujemy to, co czują uczniowie, w kategorie: „przyjemne uczucia” i „nieprzyjemne uczucia”. Prowadzący podsumowuje wyniki i mówi, że mamy prawo do odczuwania wszystkich tych emocji i uczuć i że jest to naturalne. Ważne jednak jest to, co zrobimy z tym, co czujemy.
- Wyjaśnienie, że nasze dzisiejsze spotkanie dotyczyć będzie zrozumienia, czym jest smutek. Smutek to jedna z emocji, które odczuwamy. Mamy do niego prawo, tak samo jak do radości czy złości. Może pojawić się nagle, bez przyczyny, a może wywołać go jakieś konkretne wydarzenie.
- Do rozmowy o przyczynach smutku wykorzystujemy wybrane do przeczytania fragmenty książki Evy Eland Kiedy nadchodzi smutek oraz rysunki z książeczki Dagmary Geisler Czy ten smutek kiedyś minie? Jak sobie poradzić z żalem. Rozmawiamy o sytuacjach, w których może nam się zrobić smutno. Jeśli uczniowie wymienią inne sytuacje, to o nie uzupełniamy rozmowę. Uwzględniamy także smutek, który pojawia się bez przyczyny. Skserowane i powiększone ilustracje z przyczynami smutku przyklejamy do arkusza papieru zawieszonego obok wcześniejszego i ewentualnie dopisujemy na kartkach te podane przez uczniów.
Podsumowujemy to, co się pojawiło na arkuszu, i prosimy uczniów, żeby narysowali, jak wyobrażają sobie smutek. - Rozmowa o tym, co czujemy, kiedy jest nam smutno. Jako podpowiedź uczniowie wykorzystują ilustracje skserowane z książeczki Dagmary Geisler, które przedstawiają, jak możemy się czuć, kiedy jesteśmy smutni. Jeśli dla któregoś ucznia nie ma właściwego uczucia, to na wybranej przez siebie kolorowej kartce zapisuje on to, co czuje, i przykleja do arkusza zatytułowanego: „Jak to jest być smutnym?”, który prowadzący umieszcza w dobrze widocznym miejscu.
- Prowadzący czyta fragment książki Anny Onichimowskiej Dzień czekolady. Uczniowie uzupełniają arkusz o to, co czuła bohaterka tej książeczki w związku z odejściem babci.
- Prowadzący podsumowuje to, co się pojawiło na arkuszu. Wyjaśnia, że każdy z nas przeżywa smutek inaczej. Nawet my sami nie za każdym razem przeżywamy smutek tak samo. Jest wiele sposobów na przeżywanie smutku i każdy z nich jest dobry.
- Prowadzący czyta fragment z książki Dagmary Geisler: „A oto kilka pytań, które mogą ci pomóc, gdy czujesz smutek (…)”. Rozmawia z uczniami na temat tego, co nam może pomóc w radzeniu sobie ze smutkiem. Następnie prosi, żeby uczniowie narysowali, co jest dla nich najlepszym sposobem, aby poradzić sobie z tym uczuciem.
- Prowadzący omawia to, co znalazło się na rysunkach uczniów, i przypomina, że każdy ma prawo przeżywać smutek po swojemu. Wspólnie z uczniami tworzą ranking pomysłów radzenia sobie ze smutkiem według propozycji najczęściej występujących na rysunkach uczniów.
- Prowadzący prosi uczestników spotkania, żeby wychodząc z sali, narysowali na tablicy buźkę, której mina wyraża to, co czują po dzisiejszych zajęciach. Można też wykorzystać termometr emocji, na którym uczniowie zaznaczają, w jakim nastroju kończą dzisiejsze zajęcia.
